Rejestracja telefoniczna: +48 723 727 072
Rejestracja on-line: kontakt@sens-med.pl
REJESTRACJA
I nic w tym dziwnego, bowiem postać ta należy do grona najbardziej przerażających i zagadkowych w całej historii kina. Postać Hannibala jest bohaterem czterech filmów („Czerwony smok”, „Milczenie owiec”, „Hannibal” i „Hannibal - po drugiej stronie maski”) spośród których ostatni („Hannibal - po drugiej stronie maski”) opowiada nam najwięcej o przeszłości Lectera i przeżyciach, które stanęły u podstaw serii popełnionych przez niego zbrodni.
„Hannibal - po drugiej stronie maski” to film, który na ekranach kin pojawił się w 2007 roku. Akcja rozpoczyna się w trakcie II wojny światowej. Ośmioletni wówczas Hannibal wraz z siostrą Miszą i rodzicami zostają zmuszeni do opuszczenia rodzinnego zamku i przeniesienia się do małego, ukrytego w lesie domu w obawie przed niemieckimi wojskami. Okolice domu stały się polem starcia wojsk radzieckich i niemieckich, w trakcie których giną rodzice dzieci. Wkrótce do zamieszkanego przez rodzeństwo domu trafiają litewscy najemnicy, którzy z głodu zabijają i zjadają Miszę, karmiąc jej ciałem także Hannibala. W skutek ogromnej traumy chłopak na jakiś czas traci mowę. Znaleziony przez rosyjskie wojska trafia do sierocińca, który mieści się w zamku, z którego rodzina Lecterów musiała uciekać. Po ośmiu latach Hannibal ucieka z sierocińca i przedostaje się do Francji, gdzie zamieszkuje u wdowy po bracie jego matki - Lady Murasaki. Rozpoczyna studia medyczne. Początkowo nie pamięta co się stało z jego siostrą, jednak po jakiś czasie wszystko sobie przypomina i zaczyna poszukiwania osób odpowiedzialnych za śmierć Miszy.
Piekło wojny i traumatyczne przeżycia związane ze śmiercią rodziców i brutalnym morderstwem siostry sprawiły, że Lecter zamknął się na otaczający go świat.
Początkowo możemy odnieść wrażenie, że jego system wartości oparty jest na klasycznym pojęciu dobra i zła, jednak chęć zemsty jest w nim tak duża, że zamienia się w bestię, której celem jest „…eliminacja ze społeczeństwa ludzi, którzy nie zasługują na to, by żyć…” (cytat z filmu „Hannibal” z 2001 r.).
Ponadprzeciętna inteligencja pozwoliła mu zdobyć wykształcenie medyczne ze szczególnym naciskiem na anatomię, a traumatyczne doświadczenia wojenne zbudowany doskonały mechanizm samokontroli, dzięki któremu bez problemów oszukiwał wykrywacze kłamstw.
Z punktu widzenia psychiatry, u Hannibala możemy zaobserwować cechy psychopatyczne takie jak brak empatii, egocentryzm, brak poczucia winy, zawyżone poczucie własnej wartości, skłonności do manipulowania czy powierzchowny i zdradliwy urok. Jednak spośród 21 cech charakterystycznych dla seryjnych morderców, u Lectera obserwujemy tylko 5. Nie obserwujemy u niego ani skłonności samobójczych, ani poczucia bezsilności. Jego ponadprzeciętna inteligencja sprawia, że nie jest impulsywny i funkcjonuje w społeczeństwie w sposób nie budzący większych podejrzeń. Ta mieszanka skrajnych cech osobowości sprawia, że u części widzów i czytelników, postać Hannibala Lectera budzi grozę i przerażenie, u innych zaś zainteresowanie.
Bez wątpienia jednak jest to jedna z ciekawszych postaci - pod kątem psychologicznym - jaką do analizy dała nam literatura i kino.